بررسی تأثیر تنش رطوبتی بر رشد و عملکرد گلرنگ بهاره

به­­منظور بررسی تأثیر تنش خشکی در مرحله زایشی بر رشد و عملکرد دانه گیاه گلرنگ بهــاره (cartamus tinctorious l.) ، پژوهشـی به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشگاه بوعلی­سینا­ در بهار سال 1391 انجام گرفت. تنش آبی به­عنوان عامل اصلی دارای سه سطح، آبیاری معمولی (بدون تنش)، قطع آبیاری از مرحله 50 درصد گل­دهی تا رسیدگی (تنش گل­دهی) و قطع آبیاری از مرحله شروع دانه­بندی تا رسیدگی (تنش دانه­بندی) در کرت­های اصلی و شش رقم گلرنگ شامل pi، محلی ­عجب شیر، mec11، فرامان، محلی زرقان 6 و سینا به­عنوان عامل فرعی در سطوح آبیاری ذکر شده مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که تنش رطوبتی موجب کاهش معنی­دار صفات مورد بـررسی به استثناء تعداد ساقه فرعی، ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته و شاخص برداشت گردید. بیشتـرین تأثیر تنش رطوبتی بر روی صفات­، در تیـمار تنش گل­دهی بود. همچنین تنش خشکی در مرحله گل­دهی و دانه­بندی به­ترتیب موجب کاهش 81/59 و 80/29 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با شاهد (بدون تنش) گردید. کاهش عملکرد دانه و عملکرد روغن در مرحله تنش گل­دهی، ناشی از کاهش تعداد دانه در طبق وکاهش وزن هزار دانه و در مرحله دانه­بندی ناشی از کاهش وزن هزار دانه بود. رقم­­های سینا و محلی عجب شیر به­ترتیب دارای بیشترین و کمترین عملکرد دانه و عملکرد روغن در شرایط نرمال، تنش گل­دهی و تنش دانه­بندی بودند.